Lowbudget Malediven

Waar Sri Lanka groot respect heeft voor de natuur om hen heen, maar het wel zo leefbaar mogelijk probeert te maken, is deze balans op de Malediven totaal verdwenen...
Dit wordt dan ook niet direct een "ik-zal-jullie-eens-vertellen-hoe-GEWELDIG-dit-land-is" stukje. Natuurlijk tegen alle verwachtingen in want dit zouden de mooiste stranden en blauwste zeeën moeten zijn met de mooiste en kleurrijkste zeedieren. Jullie hadden wellicht een jaloersmakend stukje verwacht!

Alicia en ik vlogen in de vroege ochtend naar de Malediven waar de zon zojuist op kwam. Al turend uit het raam, smachtend naar ieniemienie eilandjes, plakt mijn neus tegen het glas. En de eerste dingen die ik zie stellen me allerminst teleur. Een babyblauwe zee met daarin een hele rij eilandjes. Ook zie ik al snel eilandjes met 'armen' (de ressorts die in zee liggen). Alicia en ik gaan 'low budget' naar de Malediven want (naast het feit dat we gewoon niet rijk zijn) kan dat sinds korte tijd ook: je slaapt in een hostel op een eiland met de bewoners van de Malediven ipv op een privé-eiland met mega resort (inclusief fitnesscentrum, zwembaden (waar heb je die voor nodig als de zee al één groot zwembad is), privé-bedienden, etc.).

Één eiland is opgeofferd als landingsbaan. Wanneer je uit het vliegtuig stapt herinnert dan ook praktisch alleen de warme lucht met een vleugje wind je eraan, dat je je midden op de oceaan bevindt.
Als je een beetje benieuwd bent naar de omgeving kun je Malé vanaf het vliegveld zien: het hoofdeiland van de Malediven dat enkele km's van het landingseiland af ligt.

Malé
Malé is echter alles behalve het beeld dat wij hebben van de Malediven... Het is een eiland van 2,5x3km (ongeveer) vólgebouwd met flats. Letterlijk tot op de kade! Alle overige ruimte op het eilandje is geasfalteerd en mensen rijden als gekken. Vanaf Malé zal 1x per dag een boot naar ons eiland Thoddoo gaan (dat betekent enkele uren wachten in deze stad). Vergeet de vriendelijkheid van Sri Lanka; die vind je hier niet! Daarbij is het viezer dan we in tijden gezien hebben en klopt hier het hart dat enkel verlangt naar geld. We hebben netjes Maledivische Roefies gepint maar men praat alleen over keiharde Dollars...

Wereld erfgoed?
Als we op de boot naar Malé zitten (en later op de boot naar ons eiland Thoddoo), zien we overal bouwkranen staan. Zo worden er zandbanken bijgemaakt (letterlijk door zand te deponeren in zee). (Men kan voor $250 namelijk lunchen op een zandbank midden in de oceaan!)
We zien dat er een gigantische brug gebouwd wordt zodat men in de toekomst met taxi's van het vliegveld naar Malé kan. We varen langs vele eilandjes maar de ene oogt nog onaantrekkelijker dan de andere. Op veel eilandjes staan hele gebouwen of grote hallen (alsof je door een industrieterrein vaart).
Bij veel eilanden hebben ze in zee een soort 'muur' gebouwd zodat er rustige snorkel-zee ontstaat.

Ja wij (mensen) hebben al heel wat georganiseerd om hier een heerlijk vakantie oord van te maken! En dat bevalt ons (Alicia en mij) allemaal niks!
Wij dachten dat de Malediven onder Werelderfgoed viel en dat er dus veel regels aan bouwen/verbouwen gesteld waren. Hoe zit dat precies? (We hebben met slecht WiFi de lijst van Unesco proberen te laden maar konden de Malediven inderdaad niet vinden!)

Thoddoo
De speedboot doet er ruim 75minuten over om naar Thoddoo te varen. Langzaam verdwijnen Malé en de bouwputten daaromheen. (Gelukkig!!)
We zien een poos geen enkel ander eiland. Wel zien we hier en daar vliegende vissen (cool!). We ontspannen ons langzaam. Dan ineens lijkt Thoddoo daar te zijn: een eilandje wat je in je gedachten hebt als je naar de Malediven gaat. Geweldig mooie zee! Veel groene begroeiing. Geen asfalt maar lekker zandpaden. We meren aan, de hosteleigenaar wacht ons op en we zijn binnen enkele minuten in een zeer aangenaam hostel beland.

Een hostel op het eiland Thoddoo lijkt een geweldige keuze te zijn! Geen mega toerisme en een perfecte manier om het gewone leven op de Malediven te ervaren. Maar daarover vertel ik later meer!

Veel liefs!