De krabbenweg
Blijf op de hoogte en volg Lieke
25 April 2016 | Cuba, Trinidad
(We hebben een internet kaartje gekocht, dus ondanks dat er een week vertraging in zit, proberen we jullie op de hoogte te brengen van onze avonturen in dit bijzondere land.)
Dinsdag 19 april
We stappen in de huurauto. Daar gaat hij dan. Ik zit zelf achter het stuur, Koen is inmiddels goed georiënteerd in Havana en kan ons het beste de stad uit navigeren. Het is opletten geblazen. Buiten auto's, paard en wagen, tuktuks, fietsers en wandelaars die kriskras door elkaar rijden/lopen, moet ook rekening gehouden worden met zwerfhonden, geiten, kippen, koeien, paarden en varkens. Vergeet ik nog bijna te vertellen dat de strepen op de weg die banen van elkaar scheiden overbodig zijn omdat er gaten in alle soorten en maten ontweken moeten worden. ;)
De snelwegen zijn overigens erg goed! Dit zijn over het algemeen driebaanswegen waardoor voetgangers (ja die lopen ook gewoon op de snelweg ;) ) goed gemeden kunnen worden. En je kunt er dan ook prima 100 rijden. De CD van Mumford&Sons wordt opgezet en ik wordt regelmatig voorzien van wat drinken en een koekje door mijn lieve navigator.
Toen we in de buurt van Trinidad kwamen, liep de weg langs de Caribische oceaan. Het uitzicht was adembenemend.
Na enige tijd drong er langzaam een rottende geur de auto binnen... Waar deze vandaan kwam was in eerste instantie niet duidelijk. Maar toen herinnerde ik me dat ik in mijn reisgids iets gelezen had over duizenden krabben die rond maart/april aan land komen en deze weg over te steken. Vooral snachts... De weg oogde roze van plat gereden krabben die lagen te rotten op de asfaltweg midden in de zon.
Ik verschoot me een ongeluk. Hier en daar zag ik nog een levende krab lopen, deze ontweken. De snelheid geminderd, je kunt van de scharen makkelijk een lekkende band krijgen. Die ellende bleef ons gelukkig gespaard.
Eenmaal aangekomen in Trinidad hebben we een poosje rond gereden. Dit zou 'de parel van Cuba' zijn en dus waren de verwachtingen hoog gespannen. Het staat zelfs op de werelderfgoedlijst van Unesco.
We hebben een tijdje moeten zoeken, maar uiteindelijk vonden we het historische centrum van de stad. En dat centrum is inderdaad een pareltje! Mooie gekleurde gebouwen met netjes afgewerkte balkonnen en veel oude bomen. Aan sommige muren hangen mooie kooitjes met piepkleine vogeltjes. De mensen zijn er zeer behulpzaam en er is veel muziek (live of uit gigantische boxen bij mensen thuis).
We vonden een leuke casa particular (slapen bij de bevolking thuis dus) en gingen daarna wat eten in een gezellig restaurant.
De volgende ochtend stond er een heerlijk ontbijt voor ons klaar met vers fruit, vers sap, koekjes, brood, kleine kroketjes, warme melk en een omelet! Jammie! :)
Vervolgens zijn we naar de kust gereden en hebben gesnorkeld bij een geweldig mooi bounty strand. Een 'heldere zee' is een understatement! We waren behoorlijk blij met onze zonnebrand factor 50 maar wederom zo rood als een kreeft die avond. ;)
Dit was wel weer voldoende!
Adios amigos.
Dinsdag 19 april
We stappen in de huurauto. Daar gaat hij dan. Ik zit zelf achter het stuur, Koen is inmiddels goed georiënteerd in Havana en kan ons het beste de stad uit navigeren. Het is opletten geblazen. Buiten auto's, paard en wagen, tuktuks, fietsers en wandelaars die kriskras door elkaar rijden/lopen, moet ook rekening gehouden worden met zwerfhonden, geiten, kippen, koeien, paarden en varkens. Vergeet ik nog bijna te vertellen dat de strepen op de weg die banen van elkaar scheiden overbodig zijn omdat er gaten in alle soorten en maten ontweken moeten worden. ;)
De snelwegen zijn overigens erg goed! Dit zijn over het algemeen driebaanswegen waardoor voetgangers (ja die lopen ook gewoon op de snelweg ;) ) goed gemeden kunnen worden. En je kunt er dan ook prima 100 rijden. De CD van Mumford&Sons wordt opgezet en ik wordt regelmatig voorzien van wat drinken en een koekje door mijn lieve navigator.
Toen we in de buurt van Trinidad kwamen, liep de weg langs de Caribische oceaan. Het uitzicht was adembenemend.
Na enige tijd drong er langzaam een rottende geur de auto binnen... Waar deze vandaan kwam was in eerste instantie niet duidelijk. Maar toen herinnerde ik me dat ik in mijn reisgids iets gelezen had over duizenden krabben die rond maart/april aan land komen en deze weg over te steken. Vooral snachts... De weg oogde roze van plat gereden krabben die lagen te rotten op de asfaltweg midden in de zon.
Ik verschoot me een ongeluk. Hier en daar zag ik nog een levende krab lopen, deze ontweken. De snelheid geminderd, je kunt van de scharen makkelijk een lekkende band krijgen. Die ellende bleef ons gelukkig gespaard.
Eenmaal aangekomen in Trinidad hebben we een poosje rond gereden. Dit zou 'de parel van Cuba' zijn en dus waren de verwachtingen hoog gespannen. Het staat zelfs op de werelderfgoedlijst van Unesco.
We hebben een tijdje moeten zoeken, maar uiteindelijk vonden we het historische centrum van de stad. En dat centrum is inderdaad een pareltje! Mooie gekleurde gebouwen met netjes afgewerkte balkonnen en veel oude bomen. Aan sommige muren hangen mooie kooitjes met piepkleine vogeltjes. De mensen zijn er zeer behulpzaam en er is veel muziek (live of uit gigantische boxen bij mensen thuis).
We vonden een leuke casa particular (slapen bij de bevolking thuis dus) en gingen daarna wat eten in een gezellig restaurant.
De volgende ochtend stond er een heerlijk ontbijt voor ons klaar met vers fruit, vers sap, koekjes, brood, kleine kroketjes, warme melk en een omelet! Jammie! :)
Vervolgens zijn we naar de kust gereden en hebben gesnorkeld bij een geweldig mooi bounty strand. Een 'heldere zee' is een understatement! We waren behoorlijk blij met onze zonnebrand factor 50 maar wederom zo rood als een kreeft die avond. ;)
Dit was wel weer voldoende!
Adios amigos.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
