Tarzan en de wegwerkzaamheden

"Weet je waar jullie naartoe moeten! ... " zei onze casa-eigenaar, " ... Naar de waterval in de bergen. Jullie hebben toch een eigen auto dus dat is ideaal!"

Met een goede voorraad water reden we de bergen in. In onze reisgids stond "...voert de weg al kronkelend door een zeer spectaculair landschap, achter elke bocht wachten nieuwe vergezichten. Als u zelf rijdt, blijf op de terugweg dan in een lage versnelling rijden, want op een warme dag kunnen de remmen snel oververhit raken."

Met goeie moed reden we de bergen door. En inderdaad; flink stijl! Op een bepaald moment tijdens een scherpe haarspeltbocht op aanzienlijke hoogte, zag ik om de bocht ineens een gigantische vrachtwagen staan die met wegwerkzaamheden bezig was. We konden duidelijk niet passeren. Een agent kwam melden dat het nog 'cinco minuto' ging duren. En daar sta je dan; met je auto op een onwijs stijle helling, in de achteruitkijkspiegel een geweldig vergezicht tot over de Caribische oceaan, zónder vangrail en met de handrem erop + de rem ingedrukt (want anders reden we alsnog naar beneden).

Ik moet zeggen... Ik raakte een beetje in paniek... En dan heb ik Koen naast me, die zegt "niks aan de hand! Komt allemaal goed!!" Jajaaa, komt allemaal goed...: Mw van Dijk zit achter het stuur en wisselen van bestuurder kan niet want zodra we de rem loslaten ligt onze auto een paar honderd meter lager...

Vijf minuten later waren de werkzaamheden inderdaad klaar, de vrachtwagen reed naar beneden en de weg was vrij voor ons. Er stonden nog wat werklui aan de kant en de ogen waren gericht op mijn actie. Ook stond de politie aan de kant van de weg. Ik deed de handrem eraf en gaf flink gas maar de auto gleed langs de berg naar beneden. Direct weer die handrem erop waardoor de auto weer tot stilstand kwam.
Poging twee; gas geven en dán de handrem eraf. Dat werkte! Langzaam klom de auto de bocht door. Hij moest er flink voor werken, dat was te ruiken, maar ik had weer grip op de auto. :)
De mannen die langs de weg stonden applaudisseerden toen we langs hen reden. "Zie je nou wel, komt toch allemaal goed!" Zei Koen. ;)

Eenmaal bij het dorp boven in de bergen aangekomen, startte onze wandeling naar de waterval. Een route van zo'n 6km heen en 6km terug. Vanaf de allereerste meter liep het pad stijl naar beneden de jungle in. Overal groen; om ons heen, onder én boven ons. Meterslange lianen hingen rondom het pad. Ook groeiden er grote bloemen in de bomen; super mooi!

~"Je waant je in de woonkamer van Mogli en Balou"~
@Koen

Daarnaast komt overal geluid vandaan; vogels (Papegaaien!! Heel mooi!), krekels, etc.

De tocht naar beneden was af en toe best spannend, aangezien Koen hoogtevrees heeft. Beneden bij de waterval sprong hij vervolgens als ware Tarzan te water.

Hierna sleepten we ons de berg weer op. Het was een pittig tochtje, maar de omgeving maakte veel goed.

We zaten voldaan in de auto terug naar Trinidad. Ondanks dat de weg hier en daar verrassende bochten maakte kwam alles goed, zoals Koen mij op de heenweg al vertelde. ;)

Tot de volgende!
Liefs van ons